24 lipca 2024 r odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Kulturalne Środy Parkowe”. Spotkaliśmy się w Centrum Kultury i Sportu w” Strefie relaksu,” ponieważ przy tak wysokich temperaturach pobyt w parku nie wchodził w rachubę. Na spotkanie przybyła dość liczna grupa naszych słuchaczy.
Pani Prezes Zosia Puchała przedstawiła historię i budowę „limeryków”. Limeryk jest krótkim wierszem, często zabawnym, przedstawiającym pewną opowieść. Ma charakterystyczną budowę, co sprawia, że jego stworzenie nie jest łatwym zadaniem. Aby stworzyć limeryk trzeba mieć pomysł, poczucie humoru i zdolność dobierania rymów. Limeryki układane są w wielu różnych językach. Tematyka limeryka nie jest ściśle określona. Składa się on z pięciu wersów. Ma określony układ rymów: aabba. Dwa pierwsze wersy rymują się z ostatnim, a trzeci rymuje się z czwartym. W wersie pierwszym pojawia się informacja o bohaterze limeryka i o miejscu akcji. Wers drugi to opis sytuacji, której limeryk dotyczy. Trzeci i czwarty są opisem wydarzeń. Ostatni to podsumowanie, nieprzewidywalne, dowcipne. Nazwa “limeryk” wywodzi się prawdopodobnie od miasta Limerick w Irlandii. Limeryki zdobyły popularność w XIX wieku, a ich nazwa związana jest z tradycją śpiewania krótkich, humorystycznych utworów w pubach tego regionu. W Polsce limeryki zyskały dużą popularność: pisali je Konstanty Ildefons Gałczyński, Minkiewicz, Jasiński, Michał Rusinek i oczywiście Wisława Szymborska.
Przykłady: :Minkiewicz:
Zachciało się pewnej niewieście w Skarżysku
Pojechać konno na małym tygrysku
Przybyli z wyprawy w porządku
dama w Tygrysim żołądku
A tygrys z uśmiechem na pysku.
Michał Rusinek:
Kiedy Nobla dostała poetka z Krakowa
Wiersze czytać poczeła z Polaków połowa
I tylko lud z okolic Płocka
Sądził, że Nobla dostała....Wisłocka
Ot, typowa Freudowa czynność pomyłkowa.
Wisława Szymborska:
Doktor Walas na Formozie
Miała wykład o Spinozie
W którym fakt, ze mąż tak świetny
Zmarł bezżenny i bezdzietny
Przedstawiła w pełnej grozie.
Przykłady limeryków przedstawili nasi koledzy: Zosia Puchała Marta Syzdół, Lucja Rudnik i Włodek Puchała. Danusia Wróbel i Ola Lech zaprezentowały własne utwory, które bardzo podobały się zebranym studentom.
Ola Lech:
Udając groźnego zwierza
Raz grzechotnik żabę zeżarł
I zamiast swoje grzechotać,
zaczął jak żaba rechotać.
I do czego ten świat zmierza.
Danusia Wróbel:
„Tu pewien emeryt z miasta Chęciny
Co nigdy nie widział ruiny
I choć pod nosem ją miał
To wszystkim na nerwach grał.
A nie był muzykiem.
Tematyka drugiej części to „Lepieje”. Z ich historią zapoznał nas Stasiu Król. Lepiej to krótki, żartobliwy wierszyk o strukturze pojedynczego dwuwiersza, rymowany, zazwyczaj pisany ośmiozgłoskowcem. Pierwszy wers zaczyna się od słowa: lepiej, lepsza, lepszy, lepsze. Drugi wers od słowa: niż, niżeli, niźli. Pierwszy wers opis czynu lub wydarzenia, które pełni rolę mniejsą od zła przy opisie z drugiego wersu. Za twórcę „lepieja” uznaje się Wisławę Szymborską.
Przykładowe „lepieje” przeczytali Stasiu Król, Zosia Puchała.
Przykładowe „lepieje”:
1 . „Lepiej złamać obie nogi,
niż miejscowe zjeść pierogi”.
2.„Lepszy z metanolu trunek,
niż teściowej pocałunek.
Lepieje weselne:
1.lepiej tańczyć z koleżanką,
niż samotnie tkwić ze szklanką.
2.Lepiej na parkiecie bywać,
niż przy stole przesiadywać.
3.Lepiej ciocię obtańcować,
niż przy stole wegetować.
Oczywiście nasi koledzy również próbowali swoich sił w układaniu tych śmiesznych wierszyków. Było miło i wesoło. Dziękujemy koleżankom i kolegom za pomoc w przygotowaniu „Środy Parkowej”
Podsumowanie Elżbieta Ciepluch, fot. Helena Król
(pasje)
